به قصد زيارت امام حسين عليه السلام و پيوند قلبي با ايشان، زيرا رسم بزرگان اين بوده كه هرروز به ايشان متوسل شوند و ياد آن حضرت را زنده نگه دارند.در هر صورت مشخص است كه زيارت عاشورا، عنوان زيارت دارد.
نوع نیت انسان در خواندن زیارات بستگی به میزان معرفت او و نیز نوع حاجت و نیاز او دارد. انسان هر زیارتی را میتواند با هر نیت خیر و خدا پسند و هر حاجت مشروعی بخواند. در مورد زیارت عاشورا بزرگان گفته اند که این زیارت سنگین است و نباید برای نیازها و حاجت های حقیر و کوچک خوانده شود و بهتر است برای حاجات مهم و معنوی خوانده شود. هدف زندگي انسان در دنيا قرب به خداوند است و يك انسان مومن تمامي كارهايش را براي رسيدن به رضايت و قرب الهي انجام مي دهد. در اين زمينه به خصوص عبادات و زيارات و مانند آن به قصد قربت و نزديك به خداوند انجام مي شود و توسل هم فلسفه اش چيزي جز واسطه و وسيله جويي براي حركت در مسير قرب الهي نيست. شيعه به خصوص روش اش در صراط مستقيم و سلوك، توسل و تبعيت از ائمه اطهار(ع) است و به وسيله ذوات مقدسه امامان معصوم(ع) به خداوند نزديك مي شود و از آنان الگو مي گيرد.
منبع: پرسمان دانشجويي
- آيا جمله كل يوم عاشورا با اين جمله امام حسن خطاب به امام حسين(عليهم السلام) كه فرمودند: « لا يوم كيومك يا اباعبدالله» منافاتي ندارد؟
- سر مبارك امام حسين(ع) همراه بدن ايشان به خاك سپرده شده يا جاي ديگر و نيز ياران باوفاي او به چه صورت است؟
- رفتن به كربلا به صورت قاچاقي و همينطور در صورتي كه پدر و مادر راضي نباشند حكمش چيست؟
- تناقض در دو حديث
- چرا حرم امام حسين(ع) بوي سيب مي دهد؟ چرا بوي ميوه اي ديگر نمي دهد؟ اولين كسي كه آن را درك كرد چه كسي بود؟ حكمت ميوه سيب چيست؟