به قصد زيارت امام حسين عليه السلام و پيوند قلبي با ايشان، زيرا رسم بزرگان اين بوده كه هرروز به ايشان متوسل شوند و ياد آن حضرت را زنده نگه دارند.در هر صورت مشخص است كه زيارت عاشورا، عنوان زيارت دارد.
نوع نیت انسان در خواندن زیارات بستگی به میزان معرفت او و نیز نوع حاجت و نیاز او دارد. انسان هر زیارتی را میتواند با هر نیت خیر و خدا پسند و هر حاجت مشروعی بخواند. در مورد زیارت عاشورا بزرگان گفته اند که این زیارت سنگین است و نباید برای نیازها و حاجت های حقیر و کوچک خوانده شود و بهتر است برای حاجات مهم و معنوی خوانده شود. هدف زندگي انسان در دنيا قرب به خداوند است و يك انسان مومن تمامي كارهايش را براي رسيدن به رضايت و قرب الهي انجام مي دهد. در اين زمينه به خصوص عبادات و زيارات و مانند آن به قصد قربت و نزديك به خداوند انجام مي شود و توسل هم فلسفه اش چيزي جز واسطه و وسيله جويي براي حركت در مسير قرب الهي نيست. شيعه به خصوص روش اش در صراط مستقيم و سلوك، توسل و تبعيت از ائمه اطهار(ع) است و به وسيله ذوات مقدسه امامان معصوم(ع) به خداوند نزديك مي شود و از آنان الگو مي گيرد.
منبع: پرسمان دانشجويي
- آيا درست كردن بارگاه براي امام زاده و امامان درست است؟
- چرا ياد امام حسين (ع) ياد خدا را به همراه دارد؟
- معني اينها يعني چي؟ «امام يد الله است، وجه الله است، عين الله است، اذن الله است» و در كدام زيارت و دعاها آمده است؟
- فلسفه لعن كردن چيست؟
- آيا خواستن رزق و روزي و طلب فرزند و.... از امام جايز است؟ اگر نيست پس چرا خيلي از شيعيان اين شرك را همچنان دارند انجام ميدهند و مستقيما از خداوند سبحان كه گفت لا تدعوا معي اله آخر نخوايم؟
