ابن شهر آشوب در کتاب ((مناقب)) می گوید: امام حسن علیه السلام چنین بود که هرگاه وضو می گرفت بندهای بدنش می لرزید، و رنگ مبارکش زرد می شد، وقتی علتش را از آن حضرت سئوال کردند، فرمود:
حقّ علی کلّ من وقف بین یدي ربّ العرش أن یصفرّ لونه و ترتعد مفاصله.
سزاوار است هرکس که در پیشگاه الهی حضور پیدا می کند لرزه بر اندامش افتد، و رنگش زرد می گردد.
و هنگامی که کنار درب مسجد می رسید سر خود را به سوی آسمان بلند می کرد و می گفت:
إلهی ضَیفُکَ بِبابِکَ، یا مُحسنُ قَد أتاکَ المُسيءُ، فَتَجاوَز عَن قَبیح ما عِندي بِجَمیلِ ما عِندَکَ یا کریم.
پروردگارا، میهمان تو درب خانه ات ایستاده است، ای نیکو کار بنده گنهکاری نزد تو آمده است، به  خوبی های خودت از بدی ها و زشتی های من درگذر، ای بزرگوار بخشنده.
مناقب ابن شهر آشوب: 4/14، المستدرک : 1/354ح1، بحار الأنوار : 43/339 ح13.
توضیح : از متن فوق می توان دریافت امام حسن علیه السلام که از ایشان بارها به عنوان سیّد جوانان اهل بهشت، کریم اهل بیت و ... نام برده شده است، این چنین خاضعانه در پیشگاه خداوند حاضر می شدند، بر ما لازم است که در عبادات و رابطه با خداوند را توجه بیشتری نماییم و اهتمام بیشتری بورزیم. انشاءالله.

شنبه 90/11/1

منبع : زائرین