درتاريخ نقل شده كه مولا و سرورمان حضرت اميرالمؤمنين علي عليه السلام گاهي از اوقات سر در چاه ميكردند و درد دل خود را بيان ميكردند با توجه به اينكه آن بزرگوار در نهايت قرب به خدا بوده و هستند چرا درد دلهايشان و حرفهايشان را با خداوند و يا وجود نازنين پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله و سلم و بعد از رحلت حضرت صديقه طاهره فاطمه زهرا سلام الله عليها با ايشان در ميان نمي گذاشتند؟
حقيقت اين است كه ما شئون حيات معصومين را درست درك نمى كنيم ولي آنچه مى توان گفت اين است كه داشتن مقامات عالى قرب منافاتى با عمل بر طبق لوازم زندگى مادى و قوانين و روابط حاكم بر آن ندارد. اما نه تنها دليلى بر اين وجود ندارد كه حضرت اميرالمؤمنين عليه الصلوة و السلام با پيامبر اكرم (ص) و حضرت فاطمه (س) درددل نمى كرده اند، بلكه اين مناجاتها در روايات نيز آمده است. آنچه در مورد درددل با چاه نقل شده ظاهرا به زمان اقامت آن حضرت در عراق بوده كه حضور بر سر مزار آن بزرگواران ميسر نبوده است.
منبع: پايگاه اطلاع رساني آثار حضرت آيت الله مصباح يزدي
- نماز براي امامزاده ها بدعت است به جز نماز حضرت ابوالفضل، آيا اين درست است؟
- استجابت دعا تحت قبه حضرت امام حسین(ع) و وظایف زائرین عتبات
- تشيع در مصر
- ايّام زيارتي معصومين(عليهم السلام)
- اين تعبيراتي كه در زيارت جامعه است درست است يا غلو ولي با توجيه هم سازگار است در نهايت اگر اسراري است چگونه بايد ياد بگيريم تا محرم راز شويم؟
.
