نیمة شعبان که شود روزگار صاحبِ یک اخترِ دنباله دار
روزِ قشنگ است و هوایِ قشنگ بنده هم آماده شدم بی درنگ
تا سفری جانبِ مشهد کنم بیعتِ شمسا را مجدد کنم
بانی این گفت و شنود موسوی است صاحبِ اندیشة پاک و قوی است
در رهِ این قافله پیش تاز شد دفتر و پروندة حج باز شد
از همه استان که مدیرانِ ما حلقه زدند دورِ امام رِضا(ع)
مکه بُوَد قبلة اهلِ ولا شعله زده در سفرِ کربلا
چون که حسین بن علی(ع)مکه بود از عرفاتش رهِ دیگر گُشود
مکه رهِ کرب و بلا باز کرد نهضتِ مردانه ای آغاز کرد
زین سبب این موسویِ باوقار با «همه»آزادگی و اقتدار
با عتبات الفتِ دیگر نمود راهِ مرا بهرِ تعامل گُشود
بحثِ مدیران زیارت یکی است مثنوی ام، مثنویِ رودکی است
«در حرمِ یار کسی بار یافت در بَصَرش نورِ شبِ تار یافت»
نور رضا(ع) بر خرد افزون شده جوّ ِسمینار دگرگون شده
موسوی این سیّدِ والا مقام صاحبِ فضل و کَرَم و اهتمام
گفته که از کارِ شما واقفم بهر تسلّایِ شما هاتفم
داده به ما دکترِ ما رهنمود سجده به اولادِ پیامبر(ص) نمود
چون عتبات از دلِ ما دور نیست بی نمک و پُر نمک و شور نیست
در حرمِ حضرتِ شمس الشّموس جایِ نبی، عترت او را ببوس
بهر توسل به امام زمان(عج) می دهد او پنج رقمی را نشان
گفته به ما منشوری از هشت و چار نصب کنیم دفتر و دستور کار
از برکاتش به خدا می رسیم تا حرم کرب و بلا می رسیم
موسوی حرف هایِ مدیران شنید دست لطیفش به سر ما کشید
بوده «مجرّد» به همه مهربان سابقه دارد که شود میزبان
گوش به فرمان شده ایم بهرِ دین تا بشویم آیتِ حبل المتین
در همه جا بحثِ تعامل شده فصلِ «شکوفه»، همه جا گل شده
گفته «صبا» در سفر این مثنوی مثلِ همان مثنویِ معنوی
تا همگی طیّب و طاهر شویم در همه جا نوکرِ زائر شویم
پرچمِ حج گر بشود سرفراز زنده شود نام سفیرِ نماز
ناصر صبا
نیمه شعبان سال 1392