بارگاه دانیال نبی(ع) مزاری زیبا و باشکوه است که در مرکز شهر شوش و در ساحل شرقی رودخانه شاوور قرار دارد و سالیان بسیاری است که شوش را بدان می‌شناسند و به همین منظور این شهر را شوش دانیال نیز می‌نامند. دانیال به زبان ‌عبری به معنای «خدا حاکم من است» و دانیال نبی(ع) پیامبری از دین یهود بود که در تورات کتابی با دوازده باب به وی اختصاص دارد. بعضی مورخان عقیده دارند پس از آن که دانیال نبی(ع) به اسارت"بخت النصر"درآمد، به همراه هزاران یهودی به بابل برده شد و در آنجا ماند تا این که پس از تصرف بابل به دست کوروش، دانیال نبی به همراه عده‌ای از اقوام یهود به شوش آمد و در آنجا وفات یافت. قول اکثر مورخین اسلامی این است که پس از تصرف شوش به دست لشکریان اسلام، در مورد این مقبره از امام‌علی(ع) پرسیدند، که ایشان فرموده‌اند: «مَن‌ زار اَخي‌ دانيال‌ كَمَن‌ زارني»؛ هركس‌ قبر برادرم‌ دانيال‌ را زيارت‌ كند مثل‌ اين‌ است‌ كه‌ مرا زيارت‌ كرده‌ است‌. گنبد دانیال نبی(ع) به سال 1287ق  پس از آنکه سیل بقعه قدیمی‌تر را خراب کرد، از نو ساخته شد. بنای این زیارتگاه شامل دو حیاط است و بر روی گنبد مخروطی– پله‌ای قرار دارد که نوع رایج گنبدهای منطقه ‌است. با شروع جنگ و پیش‌روی دشمن به نزدیکی شوش، دشمن این بارگاه را آماج گلوله باران خود قرار داد به نحوی که بخشی از گنبد اصلی آن تخریب شد. تا پایان جنگ مزار حضرت‌ دانيال نبی(ع) محل‌ مناجات، دعا و قوت قلب برای‌ رزمندگان‌ جبهه شوش بود.