مسجد‌جامع خرمشهر در بخش مرکزی شهر و بین خیابان آیت‌الله خامنه‌ای‌(40 متري سابق) و رود کارون و نبش خیابان انقلاب قرار دارد. با آغاز جنگ‌تحمیلی این مسجد به دلیل موقعیت مکانی و نقش محوری در مبارزات قبل از انقلاب به کانون مقاومت مردمی 35 روزه‌ خرمشهر تبدیل شد و به عنوان مركز پشتیبانی و سازماندهی نيروهاي‌ مردمي‌ به محلی برای تبادل ‌اخبار، تجهيز، آموزش‌، جمع‌آوری کمک‌های مردمی، مداواي‌ اورژانسي ‌مجروحين‌ و نگهداري‌ موقت‌ شهدا تبدیل شد. با حضور مستمر شهید جهان‌آرا فرمانده سپاه خرمشهر و تعدادی از افسران ارتش و نیز استقرار بی سیم مادر در مسجد این مکان عملاً به مقر تاکتیکی دفاع از خرمشهر تبدیل شد. دشمن در 28/7/1359 مصادف با عید قربان با هدایت عناصر ستون‌پنجم برای اولین بار مسجدجامع را هدف گلوله‌باران خود قرار داد که در نتیجه آن بخش‌هایی از گنبد و صحن مسجد تخریب و جمعی از مدافعین به شهادت می‌رسند. صبح روز 3 آبان 1359 درگیری با دشمن در 30 متری مسجد تشدید شد و نهایتاً توسط دشمن اشغال می‌شود و با فرارسیدن شب دستور عقب‌نشینی و ترک شهر به همه مدافعان ابلاغ می‌شود. مسجدجامع خرمشهر یکی از معدود بناهایی بود که پس از آزادسازی خرمشهر همچنان پابرجا مانده بود. با پیروزی عملیات بیت‌المقدس رزمندگان بلافاصله پس از آزادسازی خرمشهر خود را به مسجدجامع رساندند و نماز شکر به جای آوردند.

منبع: اطلس جغرافياي حماسي 1